Kahve Rengi Okyanuslar

Benim senden önce okyanuslarým yeþildi ve gökyüzü alabildiðince mavi...

Ama sen yoktun.. Herþey simsiyahmýþ gözlerimde...

Sözümde durduðum özümde sevdiðim oldun sen.
Saçlarýnda sevdim rüzgarýn esiþini dudaklarýnda aþkýn tadýný...

Þimdi griye çalýyorken hayaller, kahverengi okyanuslar yapýyorum kendime Seni andýran Seni sandýran..

Uzak deðil yarýnlar bir gece kadar yakýn düþlerimiz...

Ey niobenin taþlaþmýþ yüzünün canlanmýþ kýzý
Kahverengi okyanuslarýnda boðuluyorum aþkýnýn
Bir elimde kýlýç Bir elimde yüreðim, hazýrým savaþa tüm evrenle...

Sana derin sularýnda okyanuslarýmýn Kahve tadýnda kendimi sunuyorum.

Benim aþklarým mavi gözlerim yeþil Okyanuslarým kahverengi
Yüreðim alabildiðince sen... Bir nur düþmüþ þimdi ayýn yüzüne...

Býrakma ellerimizi, tomurcuklanmaya an kalmýþken dallarýmýzýn
Zemheriye vurdurma sevdamýzý yaz gününde.

Sen Ey Sevdam!

Ey kahverengi okyanuslarýmýn yakamozu..!
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hasan Hüseyin PEHLİVAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Siyaha Beş Kala Yüreğim ellerinde... Nereye Kadar? Kalemim gelir Yaşamak Düşümde... Sancak Tarafı Kahve Rengi Okyanuslar Olmaz yeri Kızgın Gecem