Gözyaþlarým belki umut olur diye aðlýyorum Belki duyarsan hýçkýrýklarýmý dönersin geri diye bekliyorum Ve uyuyorum Geçici bir ölüm bu Sabaha dek sürecek
Ýþte bu yüzden Siktir oluþlarýn bana çok koyuyor Ve o an gözlerim boþalýyor, sen bakýyorsun Geri geldiðinde sen boþalýyorsun, ben bakýyorum
Bilirsin hiç saatlerce vakit geçirmedik senle On beþ – yirmi dakika kýsa vakitlerle avunduk Söylesene doyabildin mi bana Sorsana doyabildim mi sana ‘’özleniyor’’sun
Ve þimdi Aðlatan aðlatana devam ediyor hayatým Açýk artýrmaya sunulmuþ gibi Özledim sahipleniþleri Gel de kurtar beni En pahalý sevgiyi sen ver yüreðinden Olmasýn baþka artýran Müzayedenin sonunda senin elinde olayým Münadinin sesini duyuyor musun;
‘’Geliyor…Gel-di ! ‘’
Ýþte geldim ve buradayým Kalbinin en güzel köþesinde Ama sen yoksun Yine gittin, kayboldun . . .
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutsalakıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.