Cennete gelin gitti, kara Leyla’m refrefle
Gelinliðin ucundan, tutmuþ binlerce melek
Reyyan’da karþýlamýþ, güzel Huriler tefle
Leyla’ma visal çarem, ecelimi beklemek
Dinde helâl olsaydý, derd-i aþktan intehâr
Vallahi ederdim yar! Bilirsin bipervâyým
O aþkýn için ölmek, gülde incecik bir hâr
Ýnce hârýndan deðil, firakýndan þekvâyým
Koynumda uyuturdum, seni mezar içinde
Kara saçlarýný da, koklardým leyl u nehâr
Yüzünü açardým ben, pamuk izâr içinde
Aðzýndan da eserdi, yüzüme bâd-ý bahâr
Mecnun’u gördüðünde, çekinmeden hele sor!
Senin aþkýn mý yoksa, Soner’inki mi büyük?
- Benimki bir kül oldu, onunkiyse hâlâ kor
- Bekliyor seni Leyla! yüzü topraða dönük
- Terk-i cân, terk-i cihân, terk-i þan etti garib
- Dünyada aþktan baþka, metâsý yok, vallahi
- Leyla, Leyla! diyerek, þeydâdýr bu andelib
- Bu bülbülün dünyada, hemtâsý yok, billahi
- Bülbüller susmuþ dinler, dilindeki figâný
- Kan aðlatýr güllere, Soner’in gözyaþlarý
- Taþlar þak diye çatlar, görseler bu giryâný
- Yerlerde sürünürdü, servilerin baþlarý
Her yaným gamdan duvar; pencereler kapalý
Güneþ var, ay var gökte, yine karanlýktayým
Gecelerde hüzün var, senden koptum kopalý
Kara Leyla’m bilesin, hepten yalnýzlýktayým
Soner Çaðatay 21 Ocak 2011 / Wuppertal
Kelimeler:
Reyyân: Cennetin, oruç tutanlarýn girdiði kapýlardan biridir. Manasý suya kanmak anlamýna gelir.
visâl: kavuþma
bipervâ: cesur, gözüpek
hâr: diken
þekvâ: þikayet
izâr: Kefenin kýsýmlarýndan biri
leyl u nehâr: gece ve gündüz
bâd-ý bahâr: bahar rüzgarý
andelîb: Bülbül
hemtâ: benzer
giryân: aðlamak.