Bazen sen kokuyorum soguk bir kýþ sabahýna donuyorum bazen el oluyorum baþka kalpler tarafýndan eleniyorum aramakla aramamak , sormakla bulmamak arasýnda ince cam bir yolda yürüyorum iþte boyle anlarda zorlarda kalan oluyorum Hakk’a acýlýp Halka kapanýyorum gelen gidenýn sol yaný gun gecmýyor ký terkedýlýyorum anlamanýn anlamsýz oldugu anlarda anlýyor ýnsan en cok kalpten verýyoruz býrýný bulup elýnden tutup bazenlerý yerýne sonsuluga oturayým dýyorum bazý zamanlarda kalmýs yalnýzlýklardan baska býr yar olamýyorum bazen sen kokuyorum býraktýgýn yerden asaga duserken ýntýhar egýlýmden hayatta kalýyorum sana kosup sarmalanmak sensýzlýgýmýn dogum sancýsý bazenlerý sana anlatmak ýstýyorum ölüler konusmaz’ dýyorlar Bu sebebiyetten bazen degýl hep susuyorum (!)
Sosyal Medyada Paylaşın:
TqceLif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.