Buðulu camlara küçük çocuklarýn küçücük elleri ile yaptýðý izler gibiydi seni sevmek... Silineceðini bile bile hayal kurup bu benim diyebilmek. Uyandýðýmda sana günaydýn diyip kalbine malum olmayý dilemek, Tek kiþilik kahvaltýmý seninle yapmak, Yakýnýmdayken seni uzak hissetmek ; Bu ne demek bilirmisin sevgili ? Nasýl olduðu ne olduðu önemli deðil mutlu olmaya yetiyordu hissetmek... Sen hiç seni ümit ettinmi sevgili, Ya sen hiç kendini tuttunmu sana sarýlmamak için ? Peki sen hiç kendine leyla gözüyle baktýnmý sevgili ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
TugbaGUNEYDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.