BOŞUNA DEĞİL
Adam gibi bir sevdadýr damarlarýmda dolaþan
Hücre hücre seni arayan, her an seninle olmak gibi
Bir duygu salan bedenime…
Ve beni, ben eden; beni, sen eden…
Sevmiþliðim boþuna deðil bu dünyada
Sensizlik boþuna, sensiz tek baþýna kalmak boþuna…
Kör bir kurþun ile zamansýz ölen bir ceylanýn geride býraktýðý
Sýcaklýk gibi anlamsýz kalmak boþuna…
Boþ gözlerle hülyalara dalmak boþuna…
Adam gibi bir sevdadýr dilimin ucundaki
Her kelime sen diye baþlar, sen diye biter her cümle
Satýr satýr sana uzanýrým
Kitaplar dolusu, defterler dolusu…
Virgülüm sen; noktam, satýrým, paragrafým.
Alfabem, þiirim, sanatým!
Ýþte yârim, açmýþ olduðumuz bu parantez de
Kavuþtuðumuz gün kapanýr.
Dolmuþluðum boþuna deðil bu dünyada
Taþmalarým kalbimdekilerle
Senin için doya doya
Ýnlemelerim günlerce
Gözyaþý deryasý içinde
Belki avutursun diye
O güzelim sözlerinle…
Boþuna deðil hiçbir þey sen uðruna.
Adam gibi bir sevdadýr taþýdýðým yüreðimde
Taþýra taþýra yaþadýðým, haykýrdýðým kalabalýklarda
Ey ömrüme kara kaplý bir defter gibi sürülen yâr!
Namustur insanlarda en büyük duygu
Ve sensin bende namus
Seni namusum üzerine seviyorum.
Seni sen üzerine seviyorum.
Ey benden habersiz yâr, gönlümü yar da tuzla…
Acýsýndan seni bileyim.
Aldanmýþlýðým boþuna deðil bu dünyada
Sende bulduðum kucak dolusu sýcaklýktýr
Güzelliktir katmer katmer
Dokunduðum sensin ýslak gecelerde rüyalarýmda
Durmadan ismini sayýkladýðým uykularýmda
Seni sevmek boþuna deðil inan bana.
Adam gibi bir sevdadýr benimkisi
Alay etmek deðil, oynamak hiç deðil
Öleyim öyleyse…
Sevmektir seni yalansýz; yalnýz seni, tek seni
Hep seni…
Aþk karnýna aldýðým hapsýn sen
Günde her öðün attýðým…
Doz doz yaþadýðým tablet tablet büyüttüðüm
Ölüp ölüp dirildiðim sensin.
Ölmüþlüðüm boþuna deðil bu dünyada
Yokluðunda savrulmuþluðum
Bir saman çöpü gibi rüzgârda, iþte ölümüm.
Acýdan taþlaþmýþlýðým boþuna deðil bu dünyada
Sevinçten donmuþluðum.
Sana susamýþlýðým boþuna deðil
Aðzýný dayar gibi musluða seni içmiþliðim.
Adam gibi bir sevdadýr içimdeki
Adým adým beni sana yaklaþtýran
Sevindiren, övündüren, güldüren
Þereflendiren iki gözüm, onurlandýran.
Peþine düþmüþlüðüm boþuna deðil bu dünyada
Mecnuna eþ olmuþluðum, Leyla’ya keþ!
Çýldýrmam boþuna deðil yokluðunda
Baþ göz üstündedir bu halim varsa eðer mecalim
Elde deðil iki gözüm elde deðil kafayý yememek
Yokluðunda delirmemek.
Adam gibi bir yürektir taþýdýðým
Terli alýnlarca dokunmuþluðum yüzüme
Nasýrlý ve yorgun ellerimle tutmuþluðun ellerini gizlice
Ýnceden bedenine sarýlmýþlýðýn benim diye…
Boþuna deðil seni sevmek.
Aðlamamak elde deðil gülüm hasretinden,
Bu adam nasýl çýldýrdý
Bu adam kaç duvar yýktý
Bu adam kaç saat parçaladý
Bu adam kaç telefon kýrdý
Hasretinden gülüm, hasretinden
Göz göre göre bu adam nasýl öldü
Þimdi yüreðimde hissettiðim
Adam gibi bir ölümdür
Binlerce kez öldüðüm sensiz.
Boþuna deðil tüm bu yazdýklarým, boþuna deðil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.