Huzur denen güzelce þey, ruhta tatmin duygusu, Hayat ki; özlenen budur, her þeyin en enfesi… Kibir denen hazince þey, insanýn kin doygusu, Sürekli közlenir durur, üflüyor bin ne_fesi, Hazin gönül dolar gurur, bil ki ruh, kuþ ka_fesi, Kitap nedir, iman nedir, bilmezin yok kaygusu… Hayat veren vahyi kitap, nûru mutlak kü_fesi Hayýr nedir haber veren, hakka dâvet lütfesi… Yolun sonunda son durak, kabrimin yer oygusu Bilim derip, þükür bilen ol! Makamdan giy fesi…
Me fâ i lün / Me fâ i lün / fâ i lâ tün / fâ i lün
Feyzullah Kýrca Akbaþlar Köyü / Dursunbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
feyzullah924 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.