BİR KELİME OYUNU OYNADIM....
Bilerek yada bilmeden,
Birileri birilerini üzerler,
Bilmem ki neden...
Canýný yakýp örselerler,
Bu da yetmiyormuþ gibi,
Oturda derdine yan derler...
Bir gün ben de bir can bildiðimden,
Böylesine hýrpalandým derinden
Sözüne kulak verip,
Oturup derdime yanýyorken,
Bir yandan da gözümün yaþýný silerken,
Bir mahsun muziplik geldi içimden..
Gülümsemeye baþladým aniden...
Kelime oyunlarýný severdim eskiden,
Dedim birde þimdi oynayayým yeniden,
Tepetaklak attýrayým þöyle bir,
Yeni neler çýkacak hecelerden..
Hani beter bir derdim vardý,
Herkes KANSER deyince korkardý,
Yatýrdým masaya eni konu,
Bakalým ne olacaktý sonu...
KAN ve SER,i ayýrdým,
SER,i baþa KAN,ý sona aldým,
SER en baþ...hükmedendi,
KAN ise her canlýya can verendi,
Ortaya SERKAN çýkýverdi..
Ne garip tesadüftür ki,
SER adýmýn,KAN soyadýmýn baþýydý..
Öyle ise bunda korkacak ne vardý..
Bir güldüm bir daha güldüm..,
Kendime degil ama,
Beni üzenlere üzüldüm..
Hey haat..bakýn hala mutluyum,
Ben kendime yeni bir güzellik buldum..
Tanrým,a bir daha bir daha duacýyým,
Bana oturda derdine yan diyenlere,
Sanýrým candan bir teþekkür borçluyum....
En sevdiðiniz gülün dikeni en canýnýzý acýtandýr.Ne bagýrabilir ne aðlayabilirsiniz....Sadece deriin bir acý hissedersiniz...
SERGÜL KANDEMÝR 24.02.2011 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
sergül kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.