Rüzgârýn azý diþi parçalarken baðrýmý
Çileyi yudumladým elimle kaþýk kaþýk.
Anlamadý vefasýz dinmez gönül aðrýmý
Artýk ne yapsam bilmem içim karmakarýþýk.
Vazgeç derim kendime durma herþeyden vazgeç
Asýl bütün gücünle yepyeni bir hayâl seç
Erersin muradýna vakit olsa bile geç.
Baþka bir ses haykýrýr hepsinden baþka biçim
Aman ha dikkatli ol zehir olur mu derman?
Her yola baþvurur da karar veremez içim
Çýkarýrým feleðe ferman üstüne ferman.
Beynimin köþesinde binlerce ayak sesi
Koþuþturur dururlar çekilirken perdesi
Çabaladýkça erir varlýðýmýn cüssesi.
Bu cevapsýz sorular belki huzurdan izdir
Yutacaksýn sesini içinde boðum boðum
Hayat dediðin ne ki dalgalanan denizdir
Bir gün gerçek olacak son nefesle bir doðum.
Hep böyle deðil miyiz yalaný gerçek sandýk
Kötü aný sakladýk kalplerde sandýk sandýk
Sonu hayýr olsa da belâlardan usandýk.
Ey gönül bekle biraz sana gülecek bir yüz
Sabýr dikendir ama uzaklaþtýr kederi
Göreceðin günler var vakit dolmadý henüz
Rahmet yaðacak yarýn dönülmez artýk geri.
Kalemi dolduracak sonsuz nurun hokkasý
Kesecek elbiseni mutlak kader makasý
Sana fayda veremez cahil hoca muskasý.
Ey gönül kalma artýk bu bitmez telâþede
Konuk etmiþtir onu belki kaz tüyü sedir
Elbette bekliyordur isteðin bir köþede
Yolunu þaþýrýr da senin kapýna gelir.
Herþeyin zamaný var gitmez ileri geri
Nura boðar Yaradan yarattýðý her yeri
Böyle olmadý mý hep Kâlû Belâdan beri.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM