KENDİMDEN UTANDIM

Noktalarý birleþtirip hayallerimde ,

ömrümdeki çizgileri oluþturmaktan usandým ,

Çizgileri birleþtirip, þekil oluþturmaktan

Ve her oluþan þekilde ,

Seni bulmaktan usandým...

Düþünüp düþünüpte seni ,

Sensiz bu ömrü görmekten usandým !

Yaþadýðýmýz tertemiz sevdaya baktým da dönüp ,

Sadýk bir sevdanýn,

Sadakatsiz aþýðý seni bulmaktan utandým...

Düþündüm gözlerinden gönlüme diktiðin o gülü ;

Onu büyütüp baðrýna basan

Þu gönlümden utandým,

Gönlümdeki þu yaralarý görünce ;

Sana bakýp aþýk olan gözlerimden utandým

Aklýma geldiðinde sevdasýz günlerim ;

Düþündüm yaþadýklarýmý bin kere

Sensizim iþte yine

Ve bir kez daha sordum kendi kendime ,

Ve bu gün kendimden utandým.....

yýl:16.04.2005
saat:21.10-21.30
YER:Bahçelievler/ist
Þahin Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın:

şahinkekeç Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KIRILDIM UMUTSUZLUĞUM ANLA BENİ NEOLUR NERDEN? kadıköy ANLA BENİ NE OLUR ÖMRÜMDE SONBAHAR KENDİMDEN UTANDIM ACİZANE GÖNLÜM KORKUYORUM