Yanarým alev alev sormayýn sakýn kimim
Þifa haddim deðildir ben bir müflis hekimim.
Daðýlan sözcüklerle yerlere battý imzam
Toparlamak yeniden bana verilen cezam.
Parçalandý düþlerim ruhum da zindanlarda
Aradým merhameti olmayan vicdanlarda.
Ne binek var ne de at gülümsemez kâinat
Kurtulmak kabil midir çýrpsam binlerce kanat.
Üttüler tüylerimi teleðimi yoldular
Kaçmak istedim ama bana mâni oldular.
Söylenmeyen sözcükler saplanýr dudaðýma
Dün doðmuþ bebek gibi saklanýr kucaðýma.
Derim dalýp düþlere; hecelerin malýsýn
Yýlmak yakýþmaz sana engeller aþmalýsýn.
Sarp daðlara týrmandým tanýrým uçurumu
Gönlüme saplamýþým en melânet durumu.
Kulaðýmda çýngýrak öter durmaz çýn çýn çýn
Kilit vurmayýn artýk açýn kapýyý açýn!
Bu dünyada iþim çok susmadan en son cümle
Çabalamak amacým her gün bütün gücümle.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM