. . Sen benden gittikten sonra evime hiç ýþýk girmedi… Odam da býraktýðýn gölgen ve bir tutam saçýn hariç… Kirli mavi duvarlar Parmak izlerine vurduðum yumruklar..
En sevdiðin kadife koltuk, sokak kedilerine emanet Baðladým gözlerimin hizasýnda fotoðraflarýný…! Kýrmýzýya boyadým yüzünü.. Kan kýrmýzýsý, alev sarýsý…
Yokluðuna alýþtým, izlerinin izini sürüyorum…! Aslýnda sen yokken daha güzel oluyorsun Varlýðýnda verdiðin acý… Yokluðunda telaþlý bir sancý…
Ayný köþede baðdaþ kuruyorum Tesbih dayanmýyor sabýrlarýma…! Ýnce ve yaðlý urganlar koynumda Baþým hep belada…
Bazen gözlerini özlüyorum …! Fakat düþlerimden tedarik ediyorum.. ayný renk … Lanet olasýca ayný …
Sen cehennem cadýsý .. Birkaç cana mal oldun bana.. Ve yemin ediyorum.. Seni özlemiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanliklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.