Yoksun... Yine ben sensiz Çaresiz… Sesinden, kokundan, Gözlerinden habersiz Bir telefon yeterken Senin yine bende olduðunu bilmeye; Yoksun, Anladým sensizim yine...
Yoksun… Sensiz yürüyorum Her nefes acý veriyor Her adým bir acý Sensiz yediðim tek lokma Büyüyen bir acý… Sensiz her söz Düðümlenir boðazýmda Çözülmez çaresiz…
Yoksun… Senden kalan tek þey Bu virane kalbim Uðraþsam da tamir edilemez Acý çeksem de Koparýp atsam da yerinden Ýzleri kalýr Yakar beni Kalýrým yapayalnýz Yine yoksun... (ADA) Sosyal Medyada Paylaşın:
adarüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.