Ay Kırığı

ay kýrýðý akþamlar tüllenir
tükenirken gövdesi ümidin yek goncasýnýn
yüreðin kendine hayrý yok
üstümüzde ara mevsimlerin konar göçerliði
azýðýmdýr yarama bastýðým son bakýþýn
bir dal parçasý bulmasam gurbet mahpusunda
yaslayacak sýrtýmý
yar demem ömür demem
sýrtlarým doksan dokuz ölümü
bilmem gene de unutmayý
öðrenmem ihaneti
varsýn diye esrik türküler kapýna

gönül turna olsa erse baþucuna
kan sendedir
kirpiklerin çözer dizlerimin baðýný
derman sendedir
türkü sabahlým çeç olur kanadýna özlemlerimin
hayallerim sýðmaz evrene
düþ yýkýnlarý beklerken örselenmiþ kapýmýzý
bahçe duvarýný aþan haylaz çocuklar kadar
haylý huylu sokaklara dökülürdük kötü kokumuzla
pazar günleri yýkanmayý sevmezdik ya gülüm
gaz ocaðýnýn yanýnda beþinci sýnýf iþporta sabun
gözümüze kaçýnca sokaklarda aç susuz kerli ferli
ölüþlerimiz
ve çalarak mutsuzluk görmemiþ balkonlardan ve kendimizden
özensiz þiirleri...

kent sakinliðini kabul etmezdi yalnýzlýðým
yakýn anlamlara uzak bir türkçeyle öpüþürdük
sensiz yaðmurlarýn þýrýltýlý haspalýðýyla
dýr dýr ederdi korkmak ellerimizin üþüdüðü yerde
o aralar hiçbir sýfatým yoktu
saçlarýnýn kokusu yoktu kaþkolumun püskülünde
kýþ derdim yaz derdim güz derdim ama sen deyince
dururdu akan su yanan ateþ esen yel
bir yüreðim durmazdý
haþinliðine sevilmeye aç patýrtýlý kütürtülü saç tellerinin...

sana hýþýrtýlý tatil gecesi okaliptuslarý býraktým
farkýnda deðildin aðustos öðlenleri aðlardým senin için
ezip geçtiðin mutsuzluðumla ayaktaydým insanlýk adýna
sarý sapsarý bir sayrýlýkta alnýnýn ortasýnda açýnca gül
and içtim ikimizi unutmaya
ayaklarý dikenli bir eþitliðe koþma sevdasýný yaþatmaya...




kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: