uzun
zor zahmet bir yoldan geçiyorum
taþlý,
dikenli
Þems’in kavuruculuðuyla daha meþakatliydi yol
her adýma hep umut yüküyle yürümek
gece karasý gözlerini göremediðimde
duvara yaslanýp düþler ülkesindeki anlarým gelir
bir kapý açýlýr usulca
Ay"ým
ruhumu kör edercesine aydýnlýðýndýydý
ýþýklý yola girdim ansýzýn.
mavi denizinde yüzmeyeli
o kadar çook zaman olmuþtu ki,
her aný yýllarýn susuzluðuyla kana kana içtim.
kararmýþ yüreðim yeniden bahar dalý gibi yeþerip gençleþmekteydi
hicranýn çatýk kaþlý
bezgin bakýþlarý bile alevsizdi artýk
gönül aynasýna baktýðým cancaðýzým yaný baþýmdaydý
zaman diliminde herþey deðiþti,
kalemim sanki baþtan yazýlýyordu
sabrýmdý beni teselli eden.
Ýstanbul’un güleryüzü
daha bir diri eþlik etmeye baþladý ýþýklý yola girince
hicrana ait ne kadar kötü his varsa
güzelliðinin içinde kayboluyor
mavi düþler kelebeðine dönüþtü birer birer.
kelimelerle anlatýlmazdý o an cerayan edenler
sarhoþtum;
hiçbir iksirin sarhoþ edemeyeceði kadar.
kalbimde çarpýntý deðil
çocuksu çýrpýnýþlar vardý artýk.
bedenim;
beyaz üveyikler kadar þahikaydý
gözler kördü tüm hicrana
tatsýz,
renksiz düþlere. .
özlem yanýðý sözcüklerim acýdan kavrulmayacak.
gordion
16/02/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.