Bakın

Kimler ne derse desin, doðumla ölüm gerçek
Ebediyet sonsuzdur, sen böyle tavýr takýn
Boyayýp saklasan da, aðaracak bu pürçek
Ayrýlma doðru yoldan, düþme üstüne fakýn.

Vurur sivri hançeri, döker kýrmýzý kanýn
Feryadýn arþa çýkar, yanar yýpranýr canýn
Emekleyip durursun, tutar mý ki bir yanýn
Adem babadan beri, gelmektedir bu akýn.

Meydaný boþ bulunca, sallar savurur atar
Geçmiþi uzun sanýr, yürekte ateþ satar
Taþýrým dersen eðer, aðýrlýk katar katar
Sakladýðýn cevherse, kem gözlerden çok sakýn.

Ýnsan ailesinden, olmadý kara babun
Bir de þöyle düþünsen, yýkýlýr elbet tabun
Temizlik için elzem, biraz su ile sabun
Üzülüp durmayasýn, kiri olmaz ki pakýn.

Rüzgâr þimali esti, yapraklar þimdi talan
Hevesin varsa yoka, inmez sýrtýndan palan
Hayat denilen oyun, kos kocaman bir yalan
Hakem uzatmalarda, düdüðü çalmak yakýn.

Hareketli olsak da, yýllarý zaman tutar
Canavarýn aðzýyla, günahým beni yutar
Þu dünya sarayýnda, kuþ tüyü döþek batar
Ýbret almak dilersen, nefse can diye bakýn.

15.02.2011
Ahmet Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: