Yemin ettim

Son inanýþýmdýn
Son bakýþýmdýn sevgiye
Kurþun gibi daðýttýn çerçevemi ve
Son yangýnýmdaki bir itfaiye eri gibi girdin kapýmdan
Alevlere zaten teslim bedenime benzin döktün
Tam da bitiþlerime çeyrek kala.
Dudaklarýmdan içime bir tebessüm üfledin
Her yerim kan revan
Derin izler býrakýverdin içime ortalýk darmaduman
Ýs ve yanýk kokusu tenin iþte bu son durumlar da senin eserin.
Çekip gitmelerine hüsraným sönemeden daha
Yangýn senden daha insancýl göstererek yakarken
Sendeki vicdan katarlarý çoktan göçmüþ senden
Acýma sýfýr hal ve gidiþ on
Gidiþinle sona erecek mi hüsraným
Ya ardýn sýra gitmelerime tam teþebbüste ise aþk-ý firarým
Ya dur gitme diyesi bir çýðlýkýsa kalbim
Ne bileyim.
Neden salýverdim seni uzak diyarlarýna diyemiyorum çünkü yoksun
Belki de öylesi bir duyguydu bilemediðim
Yanmalara ihtiyacýmýn caný istedi belki de seni
Ne diyeyim
Ýçimi esir almýþtý sendeki sensizliðim
Ben her aþka teslimiyet zamanlarýmda bensizim
Ýþte ben böylesine bir densizim hem de sensizim
Olur olmaz her vakitte nedensizim
Yalnýzca sana benzeyen birilerini hemen orada sevebilirim
Ama seni sevmemeye, sana gelmemeye,
senin için ölmemeye yemin ettim
Haberin var mý ?



Sosyal Medyada Paylaşın: