Saat gecenin bilmem kaçý? Ben uyku krizlerindeyim yine. Tutkularýmsa dimdik ayakta Nöbetlerde yine umutlar Kim bilir,yarýn nelere gebe. Sancýlara çeyrek kala. Dar vakitlerdeyim yine. Daral geldi bu hallerden Yavaþ yavaþ sönen mum misali Eriyorum gün be gün Kimler çekip alacak damarlarýmdaki kanýmý Gizli bir el yoklar oldu bu aralar Benliðimdeki seni ve Bende kalan bir damla beni Odam titriyor Bu soluk almaz yalnýzlýðýma Dört duvarlarým aðlýyor bugün yine Ben gibi Ben de aðlýyorum Aciz ve kimsesizlik rýhtýmýndaki bana Yitirilen ümitlerim gibi Her giden geminin ardýndan el sallýyorum Süzülürken içimdeki sen Pýnarlarýma ve AÐLIYORUM…! Kurduðum boþ hayaller imparatorluðuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
kemal boran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.