ZAMANI TAŞI BAKALIM DEMİŞ ZAMAN...

Sisli günü þehrimin,seferlerinde yorgun,otobüsleri, bir iç çeker,
Yolcularýysa çok farklý,kimi beli bükülmüþ bezgin,kimi genç güler,
Daðlar niye dumanlýki?dokunsan gözyaþlarýna boðulacak birazdan,
Duygu yüklü hayat, zamaný taþý verdiðim süre kadar demiþ ..



Kiminde güle güle der beyaz mendiliyle el sallar,duyulur hasretin sesi,
Kimi evlerde hoþgeldin der ,duyulur bir bebeðin sevinci, aðlama sesi,
Bazen yaþam gitgellerinde hastahanede gizli aðýr hastalýðýn zor nefesi,
Duygu yüklü hayat zamaný taþý verdiðim süre kadar demiþ..




Yaz eser derken anlayamadýðýnda ,kýþýna bürünmüþ bile mevsimi,
Bir trenin vagonlarýnda tek tek arar belki gelir diye umudun sesini,
Beklenmedi yolculuklar sunar ,deðiþik yerlerde bitirirsen gününü,
Duygu yüklü hayat zamaný taþý verdiðim süre kadar demiþ...



TAKÝ SUSARSA SOL TARAFTA,BÝTÝRDÝÐÝMÝZ BÝR YAÞAM SERÜVENÝ,
GÖZLERÝ YUMAR UYU DER HÝÇ YANAMIYACAÐIN UYKUDA..
YAÞAM ÖYLE KISAKÝ,
BENCÝL,AHLAKSIZ,DOLANDIRICI,SADÝST,KUYU KAZAN,GIYBETÇÝ,
DENÝLMEMESÝ ÝÇÝN YAÞANMALI ASLINDA..


YAZAN
BÝNAY KAN
SALÝHA HANIM
2009

Sosyal Medyada Paylaşın: