BULABİLDİĞİM SAKLI ANILARIM..

Bu þehirde benim bir dolu anýlarým,eski evim,taþlý yollarým,adýmlarým,
Tenhalarýnda,aðaç diplerinde,en derin köklerine sarýlý zamanlarým,
Tren yollarý gibi ,raylarýnda sadece makas deðiþtirmiþ hatýralarým,
Ah ne kaldýysa payemde ,bulabildiðim þu saklý anýlarým..



O yokuþu bitmeyen evimiz,ana caddeye ulaþýr kýrk merdiven sonrasý,
Arkama dönüp bakarým sevinerek ,oh çekerek bitti galiba þu yirmisi,
Bazen üzüntülü ruhum,daðlarý terkedip kucaklamak istediðinde denizleri,
Ah ne kaldýysa payemde,bulabildiðim þu saklý anýlarým...



O komþuluðun vefalý günleri,akþama dek sohpet eksik olmaz gülmeleri,
Beyaz hýrka ,renkli eþarbý,Nimet teyzenin aloo evde kimse yokmu? diyen sesi,
Yan tarafta evde oturan teyzemin ,gel evdeyim diye,perdeden, çaðýran eli,
Ah ne kaldýysa payemde bulabildiðim þu saklý anýlarým...



Senelere meydan okuyan aðaçlarýn bahçede bitmek bilmez çiçekleri,
Sonrasýnda mis gibi meyvelerine ,çocuklarýn taþ duvardan uzanan elleri,
Aralýkta top oynayan çocuklarýn,teyzee topumuz yine kaçtý sesleri,
Ah ne kaldýysa payemde bulabildiðim þu saklý anýlarým..


TEYZEMÝN DEFALARCA VERDÝÐÝ TOPUN YOKTUR ARTIK ESAMESÝ,
MAKASIYLA DÝLÝM DÝLÝM SÝZDE KURTULUN BENDE,
DERKEN O ÇOCUKLARIN BAÞINI ÖNE EÐMESÝ...


SALÝHA HANIM
KAYIP SAYFALAR
2009

YAZARI BÝNAY KAN
15.2.2011



Sosyal Medyada Paylaşın: