Þimdi diyorsun ki; gitme sevdiðim. Gidersen bende giderim benden. Benim senden gayrý nem kaldý ? Göz de yaþ, dilde sen, gönül zaten biçimsiz, Þekilsiz tüm suretler sen yoksan, gitme sevdiðim.
Maþukum... Bana gel demendeki maksat Ýstanbul’u göstermek deðil de ne ? Ben gelmeden de gördüm ki tasvirlerinde, Ben Ýstanbul’u seninle sevdim ki. Senin olmadýðýn bankta kýz kulesine baksam ne olur, Pier lotti yada sefa tepesi, sen varken kahveye ne hacet ? Gözde yaþ, dil de sen, gönül zaten biçimsiz, Þekle bürünse ne fark eder insanlar senin yanýnda ?
Ve diyorsun ki gitme! Kalsam tutabilecekmisin ellerimden sýkýca ? Çekebilecekmisin kokumu, öksürük tutuncaya dek ? Uyanma korkusu olmadan yatabilecekmisin dizlerimde. Günün bitmesi seni benden ayýrmayacakmý ? Hiç küs kalmayalým, vaktimizi çalmayalým diyecekmiyiz hayattan ?
Ve hala diyorsun ki gitme! Bak; beni andýðýn an boyunca yanýndayým senin. Hatta anmasan bile, Zerresindeyim yüreðinin. Elveda demekle edilmiyor ki veda. Elim veda ya yakýþmýyor sevgilim. Sen desen de demesende giden yok þiiþþþ Seninleyim, seninleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.