Ay Geceye Düşer

Yüreðimde yaþayan duygular;
Adanmýþ, bütün ömür sana.
Düþlerimde yaþayan sevgiler;
Alýnýr, son nefeste sana.
Sunarken, gül güzelliðinde sevgiyi,
Uzaklarda olmana aldýrmadan,
Yaþatýyorsun bana.

Boynum bükük deðil,
Sevgililere sunulan günde;
Gönül bahçem, donatýlmýþ sevginden gülle.
Seni severken ahir ömrümde,
Yaþatýlmýþ, efsaneler güzelliðinde,
Sende kalýyor düþlerim.

Sevgililer gününde,
Sen yoksun, ellerim avuçlarýnda
Deðil, olsun düþlerimde olman yeter.
Saçlarýndan yayýlmasa da ten kokularýn,
Ýmbat rüzgârýnda var olduðunu, bilmem yeter.
Yeþilden maviye çalan gözlerin;
Bakmasa da sevgililer günü akþamýnda,
Günün gidiþinde, seni hatýrlatmasý yeter.
Demiyorum, sensizlik ölümden beter,
Düþlerine sarýlýp, yazýlan dizeler yeter.

Ay, geceye düþer aydýnlýklý,
Sen düþersin, düþlerime ayrýlýkta.
Hasret, yakar yüreðimi de korlaþýr.
Sevgin, yaðmur olup yüreðime düþer;
Umutlar güzelleþir, düþler güzelleþir.
Uzaklarda olman yakmaz, da beni
Günün, geceye sallanmasý yaralar.
Sevgi günü olur mu, ne yarýný?
Sürer sevgimiz, bahar filiz gibi
Yaþanacak ömrün tümü.


Sosyal Medyada Paylaşın: