Hayatýn anlamsýz manalarýnda boþ gözlerle baktým gökyüzüne Yýldýzlar bile yalnýz kendi çevrelerinde parlasa bile Ne bi sevda ne bir umut yalnýzlýktan korumuyor beni Yaþananlar benden habersiz bana sormadan anlatýyor Hayatýn kelimelerini sessiz bir dille Bir aþk özlemi bile ýsýtmýyor kalbimi Gecenin kordan kýrmýzý kanatlarýnda Zahmetsiz bir yalnýzlýða gidiyorum Kalabalýðýn ortasýnda açan bir çiçek gibi..
vkeskin Sosyal Medyada Paylaşın:
vkeskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.