mevsim eskisi
----
Dilimin üzerinde dilin
Ezdim cümlelerini…
Artýk konusamayacaksin
Ölüler
Susmayý öðrenirler ilk önce…
--------
Yanýma aldýðým mevsimlik ceket eskisiydi aþk
Demode þarkýlarýn
Çýplak tenlerine kazýnmýþ
Resimlerinde ki
En dogru yalan...
Siyah beyaz gülüþler kadar solgun gözlerinin
Eskizleri
Yorgun karalamalar gibi
Kararsýzdý...
Mercan kayalýklarýnda dalgalarýn sesine uyanýrdý göðüs çeperinde
Uyuyan masal…
Öperdi saçlarýndan düþlerin tek tek, titrerdi güneþe dokunurken
Avuçlarýnýn orta yerinde
Üþüyen hayat…
Sonra,
Sonra yürüdük…
Kendimizden uzaða
Uzaklarýn keskin ucuna sapladik bizi…
Aynalarýn parlak yüzüne sövdük
Arka yüzlerinde gizli karanlýktan bi haber…
………….
Öptüm dudaklarýnda kalan son sözcüklerden
þimdi aþk ölüsü diyorlar
Senin þehrinde yaðmura gebe bulutlarýn
Cinnetini
Topraðýna dökmesine…
Ama
Sen hiç bilme...
YILDIZ