Sevgilime
Sen geldin can geldi doðama,
Canlandý,mevsimlerdir ölü olan agaçlar..
Tat geldi yaþamýma, sevinç geldi dünyama..
Sýmsýcak gülümsemenle, eridi yürekteki karlar.
Sen geldin sevgilim, sen gelince can geldi baharýma
Renk renk ciçekler açtý, kuzular kuzladý hep...
Martýlar, kýrlangýclar akýn akýn uçtu diyarýma..
Sensin sevincim, sen gülümsememe sebep
Dereler ýrmaklar caylar benle costular.
Menekþe, sümbülün açmasý senin gelmenden,
Kuzular, oglaklar yüregýmde koþuþtular..
Büyük bir haz aldým o yüzüme gülmenden.
Sevgilim akarsularýn göle denize koþmasý gibi
Bende sana koþuyorum,kosuyorum
Bülbülün güle o yüce sevdasý gibi
Bende seni seviyorum, seviyorum.
Ýyiki varsýn, iyiki yanýmdasýn,benim canýmdasýn
Benim böyle neþeli yaþamam ondan
Hep düþüncemde,hep aklýmdasýn
Dostlarýma hep seni anlatmam ondan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan ispenoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.