ayaðýmýn saðlam yerdə olduðuna əmin olanda buraxdým əlimi ürək əməliyyatýndan çýxan adam kimi gözlərimi açdým sənsizliyə
tələbə ikən hər səhər anamýn süzdüyü çayda üç qaþýq þəkər tozunu həll edib tələsik baþýma çəkməyim yadýma düþür yoxluðunu da elə qatdým canýma
silkinib çýxdým həyatýndan
barmaðý yanan uþaðýn hər dəfə ütünü görəndə “cýz” deməsi kimidir səni sayýqlamam səni fərqinə vardýðým günah kimi tərk etdim doludan qaçan kimi qaçdým hadisə yerindən uzaqlaþan kimi uzaqlaþdým səndən
silkinib çýxdým həyatýndan
hərbi xidməti qurtaran gün baþýmý geriyə çevirib ömrümün bir ili keçən o yerə necə baxdýðýmý təsvir edə bilmərəm bax o gün elə baxdým sənə elə tərk etdim səni