Hayat

Neden dudaklarýma hep hasret þarkýlarý takýlýr ben susarken
Ýçim aðlarken dudaklarým gülümser
Güneþin gölgesine hüzün mü serpmiþler
Ben mi uzattým duygularýmý giyotinlere
Benim mi bütün bu bilinmeyiþler

Keskin hýçkýrýklar altýnda paramparçayým
Ellerimi kilometrelerce öteye fýrlatýyorum
Bekleyiþlerim günlere, aylara diziliyor
Kaldýðým yerdeyim hala
Zamanlaþýyorum

Ayva çiçeklerine damlamýþ hasretim
Þarkýlarýn ucunda hep biz varýz
Hadi deseler, hadi deseler
Ah! Ah!
Ýnanýyorum yine kavuþamayýz

Dalgalarýn üstünde bir þiþe
Anlamsýz bir arayýþ
Hedef yok, pusula yok, harita yok
Fýrtýnalarýn, kasýrgalarýn hýncý var
Suyun üstünde denizin saygý duyduðu sevdalar

Yüz yýllýk konakta gezinen hayaletler gibi arzu
Görünmez hizmetkârlarýn aþk ikramý
Geleceðe tutuþturulan belkiler
Avuçlardaki ateþ
Gerçek mi, rüya mý

Ve yarýn, filizlenmeye hazýr da filizlenmez bir türlü
Ses var görüntü yok, görüntü var ses yok
Hayal bu ya
Plansýzlýðýn ortasýnda çalýnan bir avuç zaman
Ölçü yok, sýnýr yok, kota yok

Dünü anlamak kolay çünkü dündür
Yarýn tanýþtýrýlmamýþ bir esrar
Ey hayat!
Ne olur çýkarsan torbandaki her þeyi
Bilsek, anlasak, görsek neler var
Sosyal Medyada Paylaşın: