Dünyada nerde olursan ol yeter ki kendin ol derdi babam, Ve geçimiþin yemek yeme saatlerin gibi aklýnda olsun. Unuttuklarýný hatýrlatanlara unutmadýmdeki unuttun sanmasýn, hatýrlatanlar...
Maziler aklýmda ve oturuyorum beyaz bir derinlikte, Nasihatlarýn kulaðýmda çýnlayan sesi, Ve unutmuyorum babamýn alýn terini, Sonsuza kadar bakabileceðim ýrmaklar tazecik çiçelklerin arasýnda savururken kendini...
Ben geri dönüp tekrar baþlayabilseydim eðer, Babamýn koynunda sonsuzluða uyurdum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
asil_siir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.