ÖLÜ EVLER

Aklýma sen düþende, ölür tüm evler…
Sanki mil çeker, bütün evlere devler…

Söner tüm evlerin ýþýklarý, bir bir…
Sanki mahalle deðil de, olur kabir.

Benim evimden yansýr, nur gibi ýþýk..
Bir benim sayende, geceyle barýþýk.

Evimden yansýyan nurda, tek sen varsýn.
Baþka her þeyi, aþk nurunla kovarsýn.

Gece yastýkla buluþurken, tüm baþlar.
Benim mesaim, sayende yeni baþlar.

Seninle dolu, kalbim, beynim ve serim.
Sensiz hayata ben, topyekun küserim.

Nerde bulunur sanýrsýn böyle bir aþk.
Ýmanýma ant içerim, serdedir aþk.

Aþk baþa düþtüðü zaman, ölmez evler.
Aþk derdi baþta deðilse gülmez evler.

Mustafa EROL
Antalya/Manavgat

Sosyal Medyada Paylaşın: