Bir adým ötemden geliyor sesler Karþý kaldýrýmlarda sarmaþ dolaþ yürüyenlere takýlýyor bakýþlarým “Ýçlerinde biz olmalýyýz.” Diyorum, aklým sýra. Yokuz iþte, yokuz… Sinemalar da en güzel filmlerden biriyle açýyor perdelerini bu gece Orada olmalýsýn. Hiçbir çekirdek sesi senin diþlerinin arasýndan çýkanlarý çaðrýþtýrmýyor Karanlýðýn içinde yanýp sönen bir ateþ böceði olurdu Ve ben onu izlerdim Göremiyorum. Mümkün deðil, Haldun Taner Sahnesi’nde en ön sýrada olmayýþýn Belki o duraktan kalkan ve bilmem nereye gidecek, ‘’T 152‘’ kuyruðundasýn Hayýr… Hayýr! Az öteye, ýþýklý levhanýn ardýndaki karartýlara doðru mu gitsem? Salacak’tan Kandilli’ye, Çamlýca tepelerine Ve Ortaköy’e, Ýstiklal Caddesine Derken Yüksek Kaldýrýma, Þiþhane’ye, Sirkeci’ye Daha daha nerelerde arasam acep eþkâlini? Hangi feribotu durdursam, hangi köprüyü kapatsam Kaç varoþu yerle bir etsem, acaba?
Olmuyor Ne yapsam, sana nasýl ulaþsam, bilmiyorum Ýþte böylesine suskun, böylesine bitkin ve umutsuzca Dâhil olduðun yalnýzlýklarda izini sürerek Seni arýyorum saatler boyu Nerdesin, Hangi dipsiz kuyulardasýn, söyle Allah aþkýna!
Nadiren gördüðüm her düþte sen varsýn Yine söylüyorum iþte Biraz önce: “Bil bakalým, avucumda ne var? ” diye soran Belimin etrafýnda fýr dolanýp Gülhane Parký’nda kaybolan Eminönü’nden Kýz Kulesi’ne doðru, yakamozlarla akan En iþveli aþk þarkýlarýný fýsýldayan Mevsimler boyu Bir imbat ferahlýðýyla süzülerek, içime doluveren Göz bebeklerinden gözlerimi topladýðým Ve buram buram tüten Acem güllerince kokladýðým Kýzgýn bir ok gibi yüreðime sapladýðým Sen deðil misin?
Bir adým ötemdesin, biliyorum. Ama yoksun, esrarsýn, giz’sin, sýrsýn… Bir bilmecesin çözülemeyen Yokluðunda Kaç baharým kurudu Kaç ilkyaz akþamým suskun kaldý, biliyor musun? Hazan yapraklarým nasýl savruldu, kýzgýn çöllere Hangi dolunaylar tükendi birer birer Hangi yýldýzlar kayboldu karanlýklarda Hangi caddelerden geçip gitti kalabalýklar Hangi sinemalar yaktý ýþýklarýný Hangi sahnelerden çýkýp gitti o þiþman kadýn, biliyor musun? Birazdan, tüm sokak lambalarý sönecek, teker teker Ýstanbul, geceden mayalanmýþ günahlarla Senin olmadýðýn ölü denizden kopup gelerek Baþka hangi mahmur vuslata taþýr beni, yeniden Biliyor musun? Sesimi duyuyor musun? Gelmiyor musun?
Gelmiyor musun?
28 / 12 / 2007
Necdet ARSLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.