Artýk parlar mý gözlerim bilmiyorum Yoksa yasamý bürünür Zaman aþýmýna uðramýþ zamanlar Hayatýmýn gereksiz sarkýtlarýnda Tutunmaya çalýþýyor anýlar Oysa renklerini çoktan yitirmiþ Aþk sanýlan yalandan geriye kalanlar
Gözlerim ufuk çizgisinde Yýkýlan bir þehrin aþk deltasýnda Kýsýr bir döngüde tutsak olmuþum Yüreðim dar bir kafeste Çýrpýnýyor kanatlarýný kýrarcasýna Bilmeden çabalarýn boþluðunu
Odamýn perdelerinden Sýzmakta bir ýþýk süzmesi Kulaðýmda þiirler yankýlanýyor Mazimi bana taþýyan Eþkýya olmuþ korkularým Namlusu yürek atýþlarýmda
Ya vazgeçemezsem alýþkanlýklarýmdan Hani derler ya “Alýþmak sevmekten zor “diye Ama biliyorum Bir gün karabasanlarýmdan aydýnlýða uyanacaðým Ve okyanuslarýn derinliðinden çýkýp Derin bir nefes alacaðým Ardýmda býrakacaðým tüm yalanlarý ve ihanetleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.