Ne zaman geleceðini bilmiyorum.
Ama bir gün geleceðini umut ediyorum
Bir gün hiç olmadýk bir anda karþýma çýkacaksýn
Ýþte bu diyeceðim, yýllardýr beklediðim yârim bu
Her saniye biraz daha kapýlacaðým sana
Seninle var oldukça daha çok seveceðim seni
Seninle tamamlanýp bütünleneceðim…
Belki sen beni fark etmeyeceksin
Ben acý çekeceðim
Ama seni sevmekten vazgeçmeyeceðim
Her an seni düþüneceðim
Her yýldýz kaydýðýnda seni dileyeceðim
Olur ya bir de tutarsa,
Kalbine gireceðim
Ya da beni fark edeceksin
Sende amansýzca seveceksin
Sevmeyi, sevilmeyi birlikte tadacaðýz
Mutlu olacaðýz iþte
Huzurlu olacaðýz
Sevinçli olacaðýz…
Bazen susup gözlerimizle konuþacaðýz
Bazen de konuþup gözlerimizle susacaðýz
Her zaman ‘’seviyorum seni’’ demeyeceðiz
Ama her an bunu hissettireceðiz
Öyle caným cicim gibi kelimeler kullanmayacaðýz
Birbirimize yârim, sevdiðim, özlemim, hasretim diyeceðiz
Adlarýmýzý en güzel kelimelermiþ gibi içtenlikle zikredeceðiz
Sesleniþlerimiz bile sevgi dolu olacak…
Birbirimize hiç kimseye olmadýðý kadar güveneceðiz
Hayatta asla þüphe etmeyeceðimiz þeylerin baþýnda sevgimiz olacak
Bekleyip beklendiðimize deðeceðiz
Ayrýlmaktan korkmayacaðýz, çünkü hep beraber olacaðýz
Ta ki ecel gelene dek…
Ama bunlarýn olmasý için önce sen gerek
O olmadýk anda karþýma çýkman gerek
Kendimi kaybedip seni bulmam gerek
En baþta, seni sabýrla beklemem gerek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.