Kadýným Mühürlenmiþ dudaklarým, Bir kelebegin yalnýzlýðý kadar,yalnýzým, Sana dokunamaz sözlerim bilirim, Fakat yokluðunun,ilk gününde Yol aldýðýmda,tozlu patika yollarda Göre bildigim tek þeydi aðaçlar.
Dalmýþtý güneþin masum yüzü uykuya, Gün karanlýðý sayýklamaktayken, Yol aldým,tozlu patika yolda, Toprak: üzerindeki çalýlara saklanmýþ Çalýlar arasýnda,ateþ böceklerini görüyorum Karanlýðý kucaklamaktaydýlar, Sýcak þarkýlar eþliginde.
Bir çocuk sesi yankýlandý, Yeni devrilmiþ aðaçlarýn arasýndan, Çözüldüðünü hissettim mührümün, Ve yaklaþtýðýmý küçük kelebege. Attýðým her adýmda yeþermekteydi bahar yeniden Elma aðaçlarýnýn kokusu dersen,baþ döndürücü,
Batan güneþin,bacýsý ay kadar beyazdý yüzü Gözlerinde masal çocuklarýnýn çakýr rengi, Saklandýðýný ihbar eden toprak, uyandý uykusundan. Ateþ böcekleri,arkasýndan yürüdük, Vardýðýmýzda kente,çadde ýþýklarý sönük, Ýnsanlar derin uykulara,yenik Oysa ben yeni uyanmaktaydým uykudan. Güneþin doguþuna henüz vakit varken, Sende aç gözlerini,kulak ver, Duydugun ve gördügün ses, Düþ dünyasýnda olsada Senin bebegin..
Devrim dokdere Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.