Zencirden boþanmýþ yok! aramakta bir yer, Çýplak kalmaktan korkar, hangi beden yok giyer. Var içinde var gibi yok, yok içinde yok gibi var Her seferde karþýmda, yoktan örülmüþ duvar. Düþtüm yokun peþine, var dilde vaveylalar, Çölde yolumu kesti sahte sahte leylalar. Yokluða kapan kurdum leylalarý yem ettim, Yoku-varý býraktým sahibine mim mim ettim Âlemdeki her varlýk O’na secde ediyor, Âdemdeki mim bile, O’na secde ediyor.
Çöl ki önümde kumlar insan insan kaynamakta Kimi Hak diye yanar, kimi gülüp oynamakta Buldu çöl ortasýnda bulmaz olsun bir "yokçu" Uhûdda yay geriyor vurmak için bin okçu "Yaradan var!" diyorum, "Yok! doða evren" diyor, Açlýktan olacak ki, kendi beynini yiyor. Nasýl aç kalýr insan, bu rahmet sofrasýnda? Kalmýþ garip sanki bir ülfet sahrâsýnda. Diyor:"Ýnsaný dünyaya, maymunun soyu salmýþ." Dedim:" Sana maymunluk, evet maymundan kalmýþ." Yokçu neye sarýlsa hemen herþey yok oluyor, Baðýrýyor! Ýnliyor! "Bu yok da "Çok" oluyor.
Seslendim âdemoðlu hâlin caným yakmakta, Þu göðsündeki kalbin senden bizâr atmakta. Neden böyle yaparsýn, "Var" a "Yok" der durursun, Yok deryâsýnda yüzer, böyle sususz kurursun. Hem Allah vardýr, birdir, þâný, kadri yücedir, O’na yok diyen, hâþâ! hâl i sonu nicedir Dön derim yanlýþýndan, dayan sen "Var" a dayan, Kendi bir, yolu bir hep býrakmayan, "Bir" e dayan.... Ali Rýza Kaþýkcý 30 Ocak 2011 Pazar Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Kaşıkcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.