Düşlerimden Vurulup Yıkıldım Sensizliğe

/Sesin sesime deðdiði günden beri
Kalemsiz yazmýþtým gönlüme aþk diye seni/

Bu gidiþ yüreðime býraktýðýn kâr mýydý?
Yoksa açtýðýn yaraya sürdüðün efkâr mýydý?
Yokluðun bin parçaya bölüyor içimde kederini
Ýç çekiþlerin figanýnda üþüyor tebessümler
Elvedanýn elleri dolaþtýkça sûretimde
Aþkýn kefaretini ödetiyor gözlerimin hissesine...



/Ateþe verdim tüm sözleri
Yokluðunun lehçesi soluðumu parçalýyor/

Uçlarý yýrtýk kelimeler sus çöktürmüþ dilime
Aðlarsa sessizliðim aðýt olur yüreðine
Gözleri kan çanaðýna döndü öksüz sevdamýn
Hasretinin acýsý asýldýkça kirpiklerime
Nefesime bulaþtýkça sen diye hýçkýrýklar
K/ördüðüm mýsralar düþtü hecelerime..



/Dar geldi gönül sensiz bu sevdaya
Kadraný kýrýldý hicranlý saatlerin/

Kâinat tutuþtu sanki ellerimde
Güneþin gözlerinde aðladý gündüzlerim
Geçtiðin sokaklarda yürüdüm
Ezberledim sensiz kalan kaldýrýmlarý
Hayaline sarýlýp durdukça ellerim
Üþüdü avuçlarýmda kimsesizliðim ...



/Dudaðýmda kor alev olup yandý adýn
Gittiðin yerden kanadým günlerce/

Yüreðime battýkça hasretinin dikeni
Ellerimde sýzladý özlemin gecelerce
Kaç þafaðý vurdum alnýndan
Kaç uykuyu kurban ettim bensizliðe
Düþlerimden vuruldum
Yýkýldým yâr sensizliðe...

09,02,2011






Arzu Karadoðan











Sosyal Medyada Paylaşın: