ÇIKMAZ SOKAK

Silip gözlerimi bir daha baktým.
Hep rüyalarýmda gördüðüm kýzdý.

Fakat bu gerçekti hayalet deðil.
Öpüp saçlarýný ördüðüm kýzdý.

Az gülünce çukurlaþan yanaklar,
Ballanýp kýrmýzý nara benziyor.

Dudaklarý lav püsküren volkana,
Yürümesi ilkbahara benziyor.

Hangi rüzgâr attý seni buraya?
Ayrýlýðýn korkusuyla aðladým.

Haberi olmadan süzdüm iyice.
Göz göze gelince dayanamadým.

Yanýna yaklaþýp gayet inceden,
Bir yolunu bulup tanýþýverdim.

Gözlerine bakýp susarcasýna,
Ýçimden geleni konuþuverdim.

Adý, güzelliði, boyu, gözleri;
Kafamda Ýstanbul canlanýyordu.

Parça para kopan içimde bir ses:
“Gitmemesi için yalvar!” diyordu.

Aðladým, sýzladým, yalvardým; “Gitme!”
“Al” dedi “adresim sorarsan eðer”

Gazi Osman Paþa mahallesinde,
Oturduðu Çýkmaz Sokak’mýþ meðer.

Demek ÇIKMAZ SOKAK! Dayan yüreðim.
Nice çýkmazlarý çýkarýr ALLAH

Umut kesilir mi çýkmamýþ candan.
Bir gün olur,kavuþuruz inþallah…

Sosyal Medyada Paylaşın: