TELEFONUM
Boynu bükük saatlerce aðladým,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Ne hayaller kurdum çalarsýn dedim,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Çocuksu bakýþý, elimde resmi,
Özlemi içimde, dilimde ismi,
Kara sevda mýdýr yoksa heves mi?
Ne olur bekletme çal telefonum.
Yýllarýn hasreti yürek deliyor,
Nasýl sevdiðimi o da biliyor.
Bir umut içimden öðle geliyor,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Ona varmak için yol arýyorum,
Oturmuþ baþýnda yalvarýyorum.
Sende hissizmiþsin sen de diyorum,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Geceler uykusuz, gözlerim aktý,
Gözlerimi ahizende býraktý.
Öðle söylemiþti arayacaktý,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Bu sevdanýn ne baþý var ne sonu,
Nasýl tutulmuþum bilemem bunu.
Ölünceye kadar beklerim onu,
Ne olur bekletme çal telefonum.
O benim çiçeðim, umudum varým,
Senelerdir onun için aðlarým.
Söyleyin ben onsuz nasýl yaþarým?
Ne olur bekletme çal telefonum.
Duruþu, bakýþý, gülümsemesi,
Konuþurken ‘’ben mi ben mi? ‘’demesi,
Hayata döndürür bir alo sesi,
Ne olur bekletme çal telefonum.
Baþkasýný sevmek ölümdür bana!
Onsuz yaþamak mý,zulümdür bana?
Tellerin mi koptu, ne oldu sana?
Ne olur bekletme çal telefonum
Gül benzim sararýp solduktan sonra,
Saçýmý baþýmý yolduktan sonra,
Bana bunca olan olduktan sonra
Ýster çalma ister çal telefonum.
Telefonum onun sesini taný,
Aramazsa bile sað olsun caný;
Sabah yedi otuz okul zamaný,
Gidiyorum, hoþça kal telefonum!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.