Ay’ýn tutulmasý gecenin yakasýna Gecikmiþ zamandý ve Þubat ayazý Tanrý ismimi söyledi ilk kez Yüzüme baktým lekeli aynada Kanamaya hazýr bütün yaralarýmla Kabuk baðladým
Bütün bildiklerimi unutmalýyým Bütün hayallerimi sonra Sevdiklerimi ve de Sevmediklerimi Aðýr olmamalý tabutum
Dayayýp sýrtýmý rüzgara Geçip karþýma bakacaðým Ve doðmadan henüz güneþ Gözlerimi azat edeceðim Sadece tek kelime Sadece tek söz Biri duysa öleceðim Tanrý’ya söz verdim Sen giderken peþin sýra Bedenimi yakacaðým Ruhum sana emanet Freud Kestim soluðumu ortasýndan…
Kan fosiliydin damarýmda Ve boynuma ilmek çekmeden duran Biri emir verse giyotin kesiði Acýtmaz sen varsan ucunda Kapým çalýnmýþtý aslýnda sen yokken Son sözlerim iþte ilkinden sonra Ýsmim kalsýn kulaklarýnda çýnlayan
Seni çok bekledim ben Her yaðmurun inadýna Seni yaðarken gökyüzü … Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan KÖSE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.