gözlerini kaparsan kırmızılar çok üşüyecek be cancağızım......

Çocukken geceleri yýldýzlara bakardým.
baþýmý gökyüzüne kaldýrýr heyecanla yýldýzlarý sayardým;
kaçýnda aþk vardý,
kaçýndan böyle görünürdü gökyüzü,
kaçýnda denizler bu kadar güzel
kaçýnda aþk maviydi...
senin gözlerinde gördüm yýldýzlarý..
gözlerinde o çocukluk heyecanýmý yaþadým yeniden.
mavi denizleri
mavi gökyüzünü
mavi aþký gördüm..................

Belki de onun için sen gözlerini kapattýðýnda sönüyor yýldýzlarým.....................

gözlerinden bir yol çizdim kendime
yýldýzlara tutunarak ulaþtým aþka.......................

Aþk maviydi;
gözlerinde aþka bulandým
belki de bu yüzden
gözlerini kapadýðýnda yolumu kaybediþim cancaðýzým....................

þiirler okurdum gökyüzüne bakarak
nefesimden cam buðulanýrdý.
adýmý yazardým
o þiirli buðuya
yanýnda bir boþluk býrakarak..
yanýna eklenecek
mavi aþkýmý hayal ederdim saatlerce.
þöyle olmalý, böyle bakmalý, böyle konuþmalý...
avuturdum hayallerimde kalbimi

þimdi ise
gözlerine bakarak þiirler okuyorum içimden
sen duymuyorsun...
gözlerinin buðusuna adýmý yazýyorum
yanýna da mavi aþkýmý
kapasan gözlerini
buðusu silinecek
adým silinecek gözlerinden
aþk silinecek.........................

Kýz kulesine nazýr penceremden
bir þiir peydahlanýyor kalemimden
soðuk cama yaslanýp.
gözlerini kaparsan
gözlerimdeki yýldýzlar sönecek.
gözlerini kaparsan
kýrmýzýlar çok üþüyecek be cancaðýzým.........................
09/02/2011
gordion
Sosyal Medyada Paylaşın: