Elveda Yol kenarýnda bekleyen umutlarýmý Sana býrakarak gidiyorum Duvarlarý yýkarak gidiyorum Ben sana geldikçe milyon kere sen çamlarý kýrarak kaçtýn Þimdi yaslý bir hüzün sabahýnda Toplayarak ucu yanýk aþklarýmý da öyle gidiyorum
Ayný ormanda bir birinden kaçan iki yabancý Ayný sýrattan geçiyoruz kurtlar nefesini solurken ensemizde Bir fýrtýna kopuyor yüreðimizde Tüm ruhlar çekiliyor semada Ve bir hýrsýz çalarken kafesteki kuþumu Ýnce sýrmalý al gerdanlýklar döküyor yüreðim
Dað baþý yalnýzlýðý inerken pýnara Ýki yakanýn iki kenarýnda Kendi gölgemizden bile korkup içerken suyu Ayný çýtýrtýyla birbirimize kaçarken Tüm piþmanlýklarýmýz boðulurken suda Biz birimize son elvedayý Ceylanlar suya inerken yapýyorduk þafak vakti
Sosyal Medyada Paylaşın:
selçuk Bozdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.