Ben þair olamam. Yalnýz kalmaktan korkarým çünkü. Karanlýk sokakta bir baþýma yürüyemem. Uzaktan bakamam insanlara. Derin acýlarým da yok hem benim. Sürdürdüðüm bu hayatta Anlýk yaþýyorum her þeyi. Tebessüm bir anlýk, Izdýrap bir anlýk... Geceleri tükenip gitmeyen acýlarým Yoktur mesela Olsa olsa, Elinden þekeri alýnmýþ Þýmarýk kýz çocuðu gibi aðlarým.
Ben þair olamam. Mutlu yuvamda sevdiðim adamla Yaþamak isterim çünkü. Hoþ vakitler hayal ederim Ayrýlýklar olmadan. Acýlar,azaplar yaþayamam. Yazamam! Býrakýrým ben bu iþi. Atarým kalemi.
Ben þair olamam!...
Meliha Buldan 7 Temmuz 2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
Meliha Buldan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.