BENCİLLİĞE ATTIM SENİ

Öküzün boynuzundan aldým dünyayý,
Acýya beleyip, boþluða attým.
Gazete çýkardým çarþaf çarþaf,
Ýçini boþalttým, konuyu baþlýða attým.

Bir eþek yükü sorunum varken,
Kendimi Musul’un içine attým.
Bir yaným Kerkük, bir yaným Kâbil,
Buna mukabil;

Arnavut’u kaldýrýma döþedim,
Habil’in acýsýný kalbime gömdüm,
Yýllarca Kabil’le yan yana yaþadým.

Babil’e daraðacý kurdum,
Kerbelâ’yý arkadan vurdum.
Yunus gibi yoldaþ iken balýða,
Nemrut oldum, Ýbrahim’i daðladým.
Mecnun gibi sevdiðime aðlarken,
Fatih oldum gemileri baðladým.

Aslý için daðlar aþtým,
Bir güzelin gözlerine savaþtým,
Ben’den gayrý herkes ile uðraþtým.

Ben!
Ben!
Ben!

Hep ben oldum,
Dünyayý avucuma aldým,
Benliðime esir ettim…

07.10.2003

Sosyal Medyada Paylaşın: