DENİZ BİTTİ
Altý koldan beslenirdi.
Tüm akarlarý birbirine baðlayan,
Gürül gürül akan,
Çaðýl çaðýl çaðlayan,
Engin bir deryaydý, deniz.
Baþýný kuma soktu,
Kan kustu, kin kustu,
Köpürdü, hiddetlendi, kükredi!
Yorumlara yorum ekledi.
"Ata yadigarýdýr," dedi,
Kutsal saydýðý deðerlere yaslandý,
Yýllarca altý koldan beslendi, deniz.
Bir ýþýk belirdi hemen yaný baþýnda,
Aldýrmadý, görmezlikten geldi.
Hep bir kusur aradý, sorguladý.
Savunmasýz mekanlarda,
Bildik yasalarla yargýladý.
Kotalar koydu sizli, bizli,
Altýný oydu geçmiþin gizli gizli,
Ne memnun oldu, ne piþman,
Ne dost olabildi, ne de düþman...
Gün geldi damarlar týkandý,
Nehirler sustu, denize küstü akmaz oldu.
Çorak topraða döndü, verimsiz ve kýsýr…
Yalnýz kaldý, yalnýzlýktan tir tir titredi!
Gürül gürül akan, altý koldan beslenen deniz,
Kurudu bembeyaz oldu bet, beniz.
Ve nihayet hem yol bitti, hem deniz.
02.04.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.