BİR İNCE YOLA DÜŞTÜM

Hilkâtten haþre kadar, bir ince yola düþtüm,
Emdim ruhunu aþkýn, bir baþka hâle düþtüm.
Mýzrabý yüreðimin vurdukça tellerine,
Gözlerime kelepçe taktý da gitti biri,
Baðlandým sükûtuna, yýðýldým ellerine,
Ressamýný bekleyen bir boþ tuvale düþtüm.

Ýçimde süvârisi kaybedilmiþ bir at var,
Tutmam yelelerinden, yollarýmda sýrat var.
Kendi dizginlerimi verdim baþkalarýna,
Bir küheylan gibiyim, umut gibi, dipdiri,
Sevdâmýn denizinde kulaç açtým yarýna,
Dalgalarla boðuþan bir yalnýz sala düþtüm.

Kuþ çaðýrdý inandým, dal çaðýrdý baðlandým,
Hamdým yola çýkarken, þükür piþtim ve yandým
Iþýklarýn dansýyla sabaha uyanýrken,
Avuçladý gönlümü sevdâlýmýn gözleri
Aþka doðru bir sonsuz koþudayým þimdi ben
Meyvesi vuslat olan bir ince yola düþtüm

MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: