di
ARZ-U HALİM
Uzak diyarlarýn eteðine sarýldým
Ansýzýn çekip gitmekti içimdeki ateþ
Bir divane gönüldü bekleyen
Bir de senliliði bekleyen Efendim(s.a.v.),senliliði özleyen.
Yetiþemeyen zamanlarým oldu
Göçüp gitmekti senliliðe
Sen,taþlanýrken o taþý kendimde hissedemedim,
Zeyd olamadým,Sana duvar olamadým
Yetiþemedim Efendim(s.a.v.),yetiþemedim.
Ýçimde pare pare akan bir kor var
Hiç sönmesini istemediðim
Ama bie o kadar yara aldýðým
Bir can var,gönül var.
Sende tam anlamýyla yaþayamazken
Senlilikte tutuþmaktý isteðim
Rüyalarýmda hergün beklediðim sevgili,
Sendin sevdiðim
Ahh Efendim(s.a.v.) bakamam ki sana kirli gözlerle
Bilirim bu yüzden gelmezsin rüyalarýma!
Ama Vahþi gibi de beklerim...
Ýþte bir yar varsa içimde o,Sen olmalý,
Bir sevgi varsa gönülden ’Allah’diyen
Sonrasý da ’Sen’olmalý!
Dünyanýn bu cazibesi,beni benden etmeye çalýþýrken
Tutan el,vesilem yine ’Sen’olmalý!
Bastýðýn topraklara basamasam da
Her toprak Senin hürmetinle zikirle Efendim(s.a.v.)
Her toprak Senin hürmetinle...
Þu Ay,nasýl da üzülüyordur
Mucizenle inanmayanlar için
Nasýl da hüzünlüdür yýldýzlar!
Ahh Efendim(s.a.v.) onlarýn derunu(kalbi) yok ki,
Ahh Efendim(s.a.v.) nasýl da acizim!Nasýl da tutkulu
Ama layýk deðilim ki bundandýr çekingenliðim..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.