Yetmiþli yýllarýn baþýnda Biçerdöverler yokken Urfa Harran ovasýnda Buðday tarlalarý Sapsarý kesildiðine Babam binermiþ Frensiz lülüfer traktöre Patozu takarmýþ peþine Bir çýrpýda varýrmýþ Harran eline, Yüzü gözü toz sap içinde Her yaz gidip gelmiþ Bir ekmek peþinde… O gün akan terle Helal rýzk gelmiþ Körpe yavrularýnýn midesine; Benim babam Böyle katlanmýþ gecelere Kaynamýþ sular inmiþ Temmuzda hücrelerine Benim babam bir taneydi Kimse su dökemezdi Onun eline, Adamlarýn tükendiði günde Adam olmanýn Kitabýný yazdý yüreðimize… Bir gün telefonum çaldý Sabahýn yedisinde Acýlý haber Erken yetiþti pencereme Anam aðýtlý bir halde Oðlum bir haberim var sana, Baban þu an hastanede Durma çabuk gel eve, Dizlerim tutmaz oldu Kaldým olduðum yerde, Bir anda irkildim Geldim kendime Anne bir þey mi oldu Babama dediðimde Annem soðuk bir dokunuþla Kardeþine haber vermeyi unutma Bir an evvel gelin memlekete Çat telefon kapandý yüzüme Anladým ki çekildi perde Yýldýzlar döküldü pençe pençe Vakit tamamlanmýþ Can dayanmýþ kemiðe Çaremi çýrpýnma dövünme Çok dua ettim yüce Rabbime Metanet verdi dizlerime… Hayat bambaþkaydý o gün Sekiz saat gittim otobüste Nihayet vardým bizim ele Ýlk karþýma çýkan abime, Söyle ne oldu dediðimde Bakakaldý gözümün içine Sonra oturdu olduðu yere, Babam babam dedi Birkaç defa; Tuttum kollarýný elimle Ne oldu babama Söyle Allah aþkýna Birden boþandý Yaþlar yüzüne; Anladým ki babam Çoktan gitmiþ Rabbine Kuþlar uçmuyor gökyüzüne Yazlarý patoza giden adam Veda etmiþ Harran eline, Toplandý aile fertleri Dizimin dibine Bir çift sözüm oldu Onlarýn hepsine, Her canlý ölecektir mutlaka Babam da canlý olduðuna göre Oda gitti geldiði yere, Baðýrmak aðlamak Olacaksa fayda Gelin birlikte baðýralým Çýkýp sokaða, Bu veciz hatýrlatma Döndürdü herkesi hayata O günden sonra Güneþ yeniden doðdu Bizim sisli ocaða… Güneþ doðdu doðmasýna da Gecenin karanlýðýna Gömülenler oldu daha sonra, O gündür bu gündür Hep babam gelir rüyalarýma, Galiba çok kýzmýþ çocuklarýna Yoksa neden gelir hep yanýma Ey baba! Rahman ve Rahimden Rahmet diliyorum sana Çok yorulduk Halýmýza bir baksana Belki ruhun dolaþýyor aramýzda Biz bundan habersiz yaþasak ta, Hakkýný helal et çocuklarýna Yoksa karanlýklar, Hiç gitmeyecek uzaklara! Yýl:27.04.2006 Saat:01.00—01.25 Çengelköy/Ýst EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.