Dolandým durdum Ayaklarým dermansýz Yollarda çok yoruldum Aþýndýrdým daðlarý Bulutlara býraktým Yaðacak yaðmurlarý, Memleketin her yaný Soludu karanlýklarý Yýllardýr bekledi Bir damla yaðmuru Her gelen tepeledi Sevdamýz uçup gitti Savrulan yaprak gibi Rüzgâr taþýdý bizi! Gidenleri uðurladýk Gelenlere çok kandýk Biz ahmak topluluk Hep sýrtýmýzdan vurulduk, Kargalarý bülbül sandýk Ötüþleri karýþsa da Renkleri anlamadýk Bitecek deðil bu çile Kargalarla bülbüller iç içe Kim koydu bunlarý Ayný kafese; Yankýlandý kulaðýmýzda Ayný seda! Nedir bu çektiklerimiz Burasý bizim memleketimiz Geldiler ve gittiler Düþüncelerini bir bir ektiler Doðacak her fikre Bizi kurban ettiler! Gözleri dönmüþ bunlarýn Yüreklerindeki kara yüzlerinde Gökyüzünde bulutlar Parça parça, Aðlamaz gök Gelmeyince bulutlar Bir araya… Kalýr topraklarý sulamak Bizim kanlara! Nede olsa alýþtýk biz Gideni uðurlarken Geleni alkýþlamaya!
Yýl:06.02.2004 Saat:11.25—11.35 Kadýköy/Ýst EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.