Güneş Mahalleyi Terk Edince

Güneþ Mahalleyi Terk Edince

aðzýmda bahar puþtluðunun sancýlý tadý
ayaklarým kimbilir hangi sokaðýn derdinde
bilemeyeceðiniz bir sürükleniþ güdüsü
þu bendeki süregiden

güneþ mahalleyi terk edince biter erkek fahiþelik
ay sarhoþluðuna parasý yetmez insanlýðýn
sabahýn kaygýsý tutunca ekþimiþ süt kokulu damaklarý
dersaadet’te yorulmak baþlar
ve bitmek bilmez bir türlü

tramvaylar hayata umarsýz deþerlerken
sokaklarýn her þeyi yutan karnýný
sahneye hayalin dökülür
varamaz gidiþini yazmaya
bilinmez bir þairin þefkatli elleri

seni düþünmek olmasa
aðaçlarýn zamana direnci
sadece yaprak anýlý
seni her þeye raðmen sevebilmek olmasa
uykulu çocuðun uzak denizlere tutkusu
sadece bir þimþek korkusu anlý
katýksýz kuru duvar kenarlý
rüya tortulu...
seni bilebilmek kalmasa
tedirgin gölgeler ancak geceyle örtülü

sesinin yankýsýyla canlanýr
yüreðimdeki zift kokulu iskeleler
karabataklar yanaþýr yamacýna dizlerimin
düþlerimin sakinliði acýr
bütün deniz kuþlarý o an benimledir
bir sensizliðim hayasýzca efkarlanýr
mahþerî kalabalýklarýn ortasýnda poyrazlanýr yalnýzlýðým
dersaadet’te güneþ mahalleyi terk eder
ve kaybolur yarýna mahkum edilmiþ öyküler
bütün mahkumluklar sensizliðe makum olur
sahnede hayalin yoktur
varamaz yokluðunu yazmaya
bilinmez þairin sensizliðe mahkum elleri...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: