-en eski yaralar-
-en eski yaralar-
caným sýkýldý içimde kocaman
aðlasam susamam gibi
kalbime doldu bir hüzün bir sýkýntý
aðýrlaþtý
kanla birlikte pompaladý tüm hüznü damarlarýma
taþýyamadým aðýrlýðýmý
uykum var sanýrým...
yataðýma girdim sessizce
bir -iyi geceler- bile dileyemedim kimseye
sýkýntým abandý ruhuma delice
baþýmý yastýða koyunca bir iki dönme
uykum var ama uyuyamýyorum ya
hani ben hep küçücük kalsaydým ya
yine elinde büyüseydim ya
olmayan saçlarýnla oynasaydým
sesini çýkarmasaydýn
yüzebilseydim seninle derinlerde
bana yine gülebilseydin
o sýcaklýðýn olsaydý yanýmda
özlemeseydim seni
hep yanýmda kal !
içim acýyýnca sana sýðýnabilseydim..
öpebilseydim yanaklarýndan
herkes kendi halindeyken biz gülebilseydik
-ikimiz-
kimsenin görmediðiydik biz
dede torun ötesinde bir þey...
kucaðýndan inmeseydim hiç...
gelsen geri ne olur..
özledim seni !
ve þimdi içimdeki sýkýntý en hassas noktamý vurdu
yastýðým baþýmý okþayýnca aðlýyorum..
aktý gözyaþlarým
süzüldü yanaklarýmdan boynuma..en içime düþtü
göðsümün soluna sýzdý
döndü geriye
hüznün zehirlediði damarýma uykum ilaç oldu
uyan gün ýþýðýyla -gönül-
yine yalnýzsýn ...
-ah o en eski yaralar
beni sana baðlar-
*o en eski yaralarda bile hatýralar...
-gülümse kaderine-
gönül yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.