O beyaz elini de uzat
her iki elini de
buharý üstünde ekmek sýcaklýðýyla
koy hadi ellerimin üzerine
Sen, ilacý sen
tabip eli gibisin derdime.
hayatýndan hayatýma bir perde çek
uzaklýðý bir nefes kadar duru, sus
uyu bu kederli düþümde uyu
gece mi gündüz mü bilmediðim
ömre düþen pýrýltý
Ay mý güneþ mi
zamaný dilimle
hücrelerime sen ayýr
yalnýzlýðýma uzanarak…
Mademki
içimdekilerle gittin uzaklara
alacasý esrik kalan ruhum
yýkýlmýþ alnýmý asileþtiren
batýr týrnaðýný her sözüme
geçir acýlarýný diþ / le i mge i mge
görülen her þeye gözlerim kapalýyken
benden geriye tutkusu umutsuz bir virane…
uzaklarýnda sevgime anlat
bildiðin kendine söz tut
benden uzak olduðun her gece
zifiri/ gözlerini açýk tut
orada sabahlarým duruyor
öten her horoz güne çýðlýk sattýðýnda…
bu þiirse bir þua içinde yazýlmadý
her düþ senli yakuttan tane
sicim süzümlü yanakta her tanesi hakikat
hakikatli yardýn sen
muhteris bir aþktýn
geri kalan yalan zamandan…
S/A KARÞIYAKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.